W niektórych sytuacjach istnieje możliwość przesunięcia przez pracodawcę urlopu pracownikowi. Działanie to przybiera dwie formy – obligatoryjną i fakultatywną.

Obligatoryjne przesunięcie urlopu następuje, gdy pracownik nie może rozpocząć urlopu, z uwagi na zdarzenia usprawiedliwiające jego nieobecność w pracy, a które zostały określone przepisami prawa i uniemożliwiają świadczenie pracy przez pracownika oraz inne sytuacje, gdy pracownik nie może pracować, a zostały uznane w przepisach prawa za usprawiedliwiające nieobecność w pracy. W art. 165 kodeksu pracy wskazano przykładowo, że przyczynami takimi są - czasowa niezdolność do pracy wskutek choroby, odosobnienie w związku z chorobą zakaźną, powołanie na ćwiczenia wojskowe albo na przeszkolenie wojskowe na czas do 3 miesięcy, urlop macierzyński.

Istotne jest, że nawet wobec zgody pracownika, pracodawca nie może udzielić urlopu wypoczynkowego pracownikowi, który jest niezdolny do pracy. Udzielenie urlopu nie przerywa bowiem niezdolności do pracy. Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 10 listopada 1999 r., I PKN 350/99, OSNAPiUS 2001, nr 6, poz. 198. Niewykorzystany urlop powinien zostać udzielony nie później niż do końca pierwszego kwartału następnego roku kalendarzowego w terminie uzgodnionym z pracownikiem.

Z kolei fakultatywne przesunięcie urlopu następuje, gdy pracownik złoży stosowny wniosek motywując go ważnymi przyczynami. Co ważne, również pracodawca może zmienić pracownikowi termin urlopu, jeżeli jego nieobecność spowodowałaby poważne zakłócenia toku pracy. Pracodawca powinien dokonać uwzględnienia wniosku pracownika, jeśli nie stoi to w sprzeczności z zapewnieniem normalnego toku pracy. Szczególne potrzeby pracodawcy nie są znane w chwili udzielenia urlopu, są nadzwyczajne, powstają później. Po zmianie terminu pracownikowi, pracodawca jest zobowiązany do zwrotu kosztów poniesionych przez pracownika. Przykładowo, jeśli pracownik ma wykupioną wycieczkę z biura podróży wraz z członkami swojej rodziny i nie może z niej skorzystać, wobec przesunięcia przez pracodawcę urlopu, może żądać od pracodawcy pokrycia wszystkich kosztów.

Źródło:
1. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r.  Kodeks pracy  tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.,
2. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy – Dz. U. Nr 60, poz. 281 z późn. zm.

Jeżeli są Państwo zainteresowani uzyskaniem porady prawnej w powyższym zakresie, zapraszamy do Kancelarii Fortis w Katowicach. Nasi prawnicy specjalizujący się w prawie pracy, pozostają do Państwa dyspozycji.