W kodeksie pracy uregulowano wymiar urlopu, którego długość uzależniona jest od stażu pracy pracownika. Tym samym wyróżnia się urlop trwający 20 dni – jeśli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat, albo 26 dni – jeśli jest zatrudniony co najmniej 10 lat. Okresy nauki także zaliczane są do okresu pracy. Wymiar urlopu odnosi się do pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy.

Do okresu pracy wlicza się z tytułu ukończenia: 1) zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 3 lata, 2) średniej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 5 lat, 3) średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych – 5 lat, 4) średniej szkoły ogólnokształcącej – 4 lata, 5) szkoły policealnej – 6 lat, 6) szkoły wyższej – 8 lat. Okresów tych nie można sumować. Jeżeli więc pracownik uczył się w czasie zatrudnienia, do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wliczany jest okres zatrudnienia, w którym była pobierana nauka, albo okres nauki, zależnie od tego, co jest korzystniejsze dla pracownika. Uwzględnieniu podlegają tylko te okresy nauki, po których pracownik otrzymał zaświadczenie lub dyplom. Licencjat uważany jest za studia wyższe. Okres nauki jest uwzględniany we wszystkich stosunkach pracy, nawet jeśli pracownik jest zatrudniony jednocześnie u kilku pracodawców.

Źródła:
- ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.),
- Komentarz aktualizowany do Kodeksu pracy, Kazimierz Jaśkowski, Eliza Maniewska.

Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z ofertą Kancelarii Fortis w Katowicach. Wieloletnie doświadczenie naszych prawników pomoże w uzyskaniu fachowej porady prawnej.